Burjuvazinin siyasi iktisadi temsilcilerinin, sistemin yapısal krizlerinin çözümü için öngördükleri tek şeyin ekonomik büyümeye endekslenen bakış açısı olması; günümüzün çok kutuplu dünyasında gerçekçi bir yaklaşım olarak kabul edilmesi oldukça zor bir görüş. Zira tüm toplumsal sorunların ekonomik büyümeyle orantılı çözülebileceğini ileri süren bakış açısının gerçeklikten hayli uzak olduğunu söyleyebiliriz.

Sınırlı bir dünyada sınırsız bir büyümeyi hedefleyerek konuşmanın pek gerçekçi bir yaklaşım olmadığını kapitalist sistemin iktisatçılarına hatırlatmak gerekir. Sistemin dalkavuklarının bahsettikleri büyümenin aslında bir kalkınma modelinden ziyade daha büyük bir işsizlik ve yoksulluğu işaret ettiğini bilmek gerekiyor.

Buradaki büyümekten kastedilenin aslında varlıklarına daha fazlasını eklemek arzusu olduğunu elbette biliyoruz. Dervişin fikir ve zikir meselesi… Bu itirafın derin bir toplumsal yoksullaşmaya, ekolojik yıkıma hizmet ettiğini biliyor olmak, sorunları çözmek için yeterli değildir. O halde yaşamakta olduğumuz yerkürede tüm bu sorunların bir nedeni olduğunu ve bu nedeni yok saymakla sorunlardan kurtulmuş olmayacağımızı da bilmek oldukça önemli.
 
Emperyalist kapitalist üretim ilişkilerinin hegemonik olduğu dünyamızda, meseleleri doğru anlayarak onlarla mücadele edebileceğimizi bilmek zorundayız. Yaşadığımız dünyada meselenin sınıflar meselesi olduğunu bilerek hareket etmek bizi doğru sonuçlara götürecektir. İşçi ve emekçi sınıfının ezilen sömürülen sınıf olmasından ötürü değil, mevcut düzeni değiştirebilecek potansiyele ve daha iyi ve yaşanılır bir dünyanın yaratılması gücüne sahip olmasından ötürü sosyalistler yüzünü bu sınıftan yana dönmüştür. Dünyanın tüm coğrafyalarındaki devrimciler “hayırseverlikten” ötürü değil, somut koşulların somut tahlilinden yola çıkarak bu sınıfla bağ kurmuşlardır.
 
Şayet insanlığın maruz kaldığı tüm sorunların birincil dereceden sorumlusu olarak kapitalizmi görmeyip konuşursak, yeryüzünde kendilerini efendi ilan etmiş olanların ağzıyla konuşmuş oluruz. Bundan ötürü tüm sorunların nedeni olan kapitalizmi anlamaya başlamanın onu aşmak anlamına geldiği zaten daha önce söylenmiş bir doğrudur. 
 
Tüm bu meselelerden yola çıkarak, yeryüzündeki tüm yaşamsal özelliklere sahip canlıların yaşam hakları için tespit ve analizlerin daha anlaşılır olması önemlidir.
 
Solun dünya çapındaki sorunlara politik-pratik-analitik bir gözle eğilmesi ve Türkiye’deki mücadele sorunlarıyla başa çıkmanın yollarını aramasının da altından kolay kalkılır bir mesele olmadığını biliyor olmak sorunu aşmak için atılmış büyük bir adım olacaktır.

Bu meselelerin kısa sürede çözülmesini beklemek gerçekçi olmayacaktır. Ancak şunu anlamamız gerekiyor; AKP ve yandaşlarını sarsacak politik, pratik, şaşırtıcı hamlelerin yaratıcısı olamazsak Türkiye’nin ufuklarının bir süre daha karartılı olması kuvvetle muhtemel. Bu karanlığa karşı ya bir yol bulmalı ya da bir yol açmalı.