AKP “tek, tek, tek” diye sayıp dururken bütün çokluk gücümüzü teke düşürmenin gidişatında. Bir mozaik gibi çok kimlikten, çok dilden, çok kültürden oluşan yapımızı teke düşürmeye çalışıyor. Kırık dökük bir “çok partili” siyasal hayatımız vardı, onu da tek parti rejimine dönüştürmenin peşinde.

Geçimin alanında, yine aynı yolun yolcusu. İktidara geldikten sonra asgari ücreti, dört iken teke düşürdü. Ücretin dörtte üçü, uçtu gitti. Yani o zamanki ücretin yüzde 25’i kaldı sadece cepte. Aynı şekilde emekli aylıkları iktidara geldiği güne göre, dörtken teke düştü.

Avrupa ülkelerindeki ortalama enflasyon yüzde 2 düzeyindeyken, bizde enflasyon TÜİK’in tırpanlamış haliyle yüzde 33. Çılgın Javier Milei’nin ülkesi Arjantin’de bile enflasyon düştü, bizde düşmüyor.

Hangi birini söyleyeyim canım efendim.

Enflasyon çok hareketli, sürekli yukarı doğru zıplıyor ama ücretler sabit. Artık adını bile “sabit gelirli” diye koymuşlar işçi sınıfımızın. Eskiden “karın tokluğuna çalışmak” diye dramatik bir söz vardı. Şimdi idrak ediyoruz ki o durum iyiymiş. Şimdi asgari ücret ve emekli aylıkları sendikaların belirlediği açlık sınırının fersah fersah altında. Enflasyon katlanarak gidiyor, döviz katlanarak yükseliyor, alım gücü katlanarak düşüyor ama her nedense ücretler ve aylıklar sabit. Bu nasıl bir alın yazısı?

Alın teri dökenler olarak bu alın yazısını kabul etmiyoruz.

Diyoruz ki milli gelire göre, enflasyona göre, alım gücünün düşmesine göre bir ücret olacak. Zeytinyağının fiyatı ne kadar artıyorsa ücretin değeri de o kadar artacak. Bunu kimseden rica etmiyoruz, kimseye “siz bilirsiniz efendim” demiyoruz. Vereceğimiz mücadelenin sonucunda, asgari ücret 65.000 lira olacak. Bunu şart koşuyoruz.

Beylikdüzü’nde bir Et ve Süt Kurumu vardı. Çileli halkımız zifiri karanlıktan başlayarak, orada ucuz etin kuyruğuna giriyordu. Kurum 8’de açılıyor ama kuyruk 5’de başlıyordu. Şimdi onu bile kapatmışlar. Aynı yoksulluk nedeniyle insanlarımız birkaç lira daha ucuz ekmek için ekmek kuyruğuna giriyor. Bu kuyrukların ucu bucağı yok. O nedenle biz TÜİK’in o kuyruklu yalanlarına inanmıyoruz. Memleketin iktisadi gerçeğini bu uzayıp giden kuyruklardan anlıyoruz. Yurttaşlarımız televizyon röportajı yapıldığında bu gerçekleri çeneleri titreyerek anlatıyor. Meyvelerin tadına bakmadan yaz geçip gidiyor. Beslenmede durumumuz bu.

Eskiden bir emekli, emekli ikramiyesiyle bir ev alabiliyorken, şimdi tek bir odasını alabilir olsa olsa. Evi olmayan bir insan, aldığı asgari ücretle kirasını karşılayabilir ancak, teke tek olarak. Bu da barınma alanındaki gerçekliğimiz.

Ücret ve aylıklar teke düşürülürken, ülkedeki geniş tanımlı işsizlik oranını yüzde 30’a yükseltildi. Demek oluyor ki her üç kişiden teki işsiz. Amcaya soruyorlar o da cevaplıyor; “Benim iki çocuğum var ikisi de üniversite bitirmiş ve ikisi de evde oturuyor” diyor. Bu büyük başarı da AKP’ye ait. 8 saat bir lüks, insanlarımız 12 saatten fazla çalışıyor. Bir günlük çalışma süresi kısalmalı, 6 saat olmalı.

İşsizliği ortadan kaldırmak için büyük kamu yatırımları yapılmalı ve büyük kamu işletmeleri kurulmalı.

Bütün bu önemli sorunları çözebilmek üzere devlet büyük kamu yatırımları yapar. Ekonomideki esas rolü devlet üstlenir. Yandaşa yatırım değil, rantçıya yatırım değil, faizciye yatırım değil; toplum için ve ülkenin kalkınması için büyük kamu yatırımı.

Beslenmeyi, barınmayı, sağlığı ve eğitimi halkına verebilmek için devlet büyük kamu yatırımları yapar, büyük kamu işletmeleri kurar, bunun sonucunda herkese yetecek kadar ürün ve hizmet üretir. Herkes için refahın, toplumsal refahın ve refahı paylaştırmanın yolu budur.

Devlet “aç mısın, tok musun?” diye sorar. Devlet “sağlığın yerinde mi?” diye sorar? Devlet “evine ekmek götürebiliyor musun?” diye sorar. Refahı sağlama yükümlülüğündeki devlet böyle yapar. Ama bizim devletimiz böyle yapmıyor. Bize inancımızı, mezhebimizi, etnik kökenimizi, cinsel kimliğimizi ve politik kanaatlerimizi soruyor. Sonra da bunların üzerinden hepimize bir ayrımcılık uyguluyor. Kürt halkına, Alevi halkına, kadınlara, LGBTİQ+’lara ve tüm demokrasi savunucularına amansız bir ayrımcılık uyguluyor.

Bunu en son dalgasını CHP’nin cumhurbaşkanı adayı Ekrem İmamoğlu ve gazeteci Merdan Yanardağ’a yapılan casusluk suçlamasıyla yaşadık. Buna bağlı olarak muhalif bir kanal olan TELE1’e kayyım atandı ve kapatıldı.

Hani turpun büyüğü heybedeydi, hani turplar sıra sıraydı? Neden şimdi turpu bırakıp şalgamın büyüğüne geçiş yapıldı. Yoksa turp yeterince büyük değil miydi? Gerçekten çok inandırıcı, Belediye Başkanı büyük bir casusluk yapıp içme suyu bilgilerini yabancı ülkelere sızdırabilirdi…

Bu kolda da, karşı duruşumuz devam edecek.

Her dara düşenin yanındayız.